Mary van Roden; Kaddiesj.

Kaddiesj' is het gebed ter nagedachtenis van een overledene, als uiting van
rouw en om ouders te eren. Tevens wordt dit gebed jaarlijks op Jom ha-
Sjo'a uigesproken als eerbetoon voor alle slachtoff ers van de Holocaust.
Dit boek is een verhaal over onmacht en dilemma's, over het maken van
keuzes onder extreme omstandigheden. Hoofdpersonage is Gabriël Salomons,
secretaris van de Joodse Raad te Enschede. Een ambitieuze man, die
twijfelt of de Joodse Raad niet als instrument van de Duitsers dient. Gabriël
Salomons doet alles ter bescherming van zijn gemeenschap, maar tekent
daarmee zijn eigen doodsvonnis. Verraden? 'Wellicht is dit het risico van
mijn werk geweest', schrijft hij in zijn laatste brief aan zijn vrouw. Veel levens
zijn mede door zijn inzet gered, maar zelf werd hij op transport gezet.
De Joodse Raad werd gedwongen tot het maken van keuzes waarvan de
gevolgen niet direct zichtbaar waren, maar waarover met de kennis achteraf
vaak hard geoordeeld wordt.
Mary van Roden raakte gefascineerd door een pasfoto en ging op
zoek naar de persoonlijke tragedie achter deze foto. Tijdens het onderzoek
stuitte zij op feiten die de rol en plaats van de Joodse Raad te
Enschede een ander gezicht gaven. 'Kaddiesj' is haar debuut waarin zij
als niet-jood de joodse gemeenschap in Enschede in de oorlogsjaren
uiterst respectvol neerzet.