Silvia Witteman; Pekingeend bij nacht.

Volgens Kees van Kooten zijn de beste humoristische teksten allemaal geschreven door mannen, "want mannen durven zichzelf voor gek te zetten". Zou het zo zijn? Sylvia Witteman is in ieder geval de uitzondering op de regel. Hoe succesvol ze ook mag zijn als culinair columniste/kookboekenschrijfster, in de praktijk van alledag komt dat toch neer op een bestaan als "werkende moeder". Met drie stuks jong kroost zijn er dan vele beren, wolven en andere valkuilen op je pad. Want zelfs al leid je ogenschijnlijk een leven als de heldin van een halvarinereclame, het noodlot heeft altijd wel een bananenschil in petto. Dat je na zulke botsingen met de stugge werkelijkheid om jezelf kunt lachen, is knap. Als je dat zo kunt beschrijven dat de lezer erom moet lachen en het tegelijk pijnlijk herkenbaar voelt, is meer dan knap. Dan ben je een groot humoristisch schrijfster.'