Sylvia Witteman; Boodschappen zonder bril.

Zoals we weten ziet Witteman de zaken scherp. De gevolgen zijn niet altijd te overzien; dan wint de hebzucht het een keer van de verlegenheid, maar blijkt de aangesproken vrouw in de felbegeerde jas juist in diepe rouw. En zeker, ánderen maken stellig misbruik van de zelfscanner, door het prijsje van een zak ordinaire uien op de rijkeluistomaten te plakken, maar wat heb je daaraan als je de braafheid zelve bent?

Gelukkig zijn er ook volslagen eenduidige observaties. Jarig zijn is alleen leuk als je jóng bent, bijvoorbeeld. Hiphop kan best aardig zijn, maar wel uitsluitend met inzet van de juiste lidwoorden, en in Brussel laten ze je bij Vlaamse calamiteiten gerust in het Frans doodbloeden. Ook verdient het aanbeveling sommige mensen altijd gelijk te geven, vooral als ze een kop groter zijn dan jij en twee keer zo zwaar; en ja, mannen kunnen ontzettend ontroerend zijn, maar een weerzien met een jeugdliefde wordt misschien toch teveel van het goede.

En dat alles zonder leesbril!